اروین دیوید یالوم (Irvin David Yalom) روانپزشک، روان‌درمانگر اگزیستانسیال (وجودی) و استاد بازنشسته‌ی روانپزشکی از دانشگاه استنفورد است. تا به امروز از این نویسنده‌ی آمریکایی کتاب‌های داستانی و غیرداستانی بسیاری با رویکرد رواندرمانی منتشر شده است. از میان شناخته‌شده‌ترین آثار اروین یالوم در ایران می‌توان به «وقتی نیچه گریست» و «خیره به خورشید» اشاره کرد.
یالوم با استفاده از نبوغ نویسندگی خود، یک قدم از سایر روان‌شناسان جلوتر است. او با داستان‌های ساده و جالبی که از تجربیات خود و دیگران در کتاب‌هایش حرف می‌زند، حتی توانسته مردم عامه را هم با خود همراه کند، ضمن این که در میان روان‌شناسان و روان‌کاوهای دیگر هم طرف‌داران زیادی دارد. یالوم معتقد است که در زمان حاضر و با توجه به تمام امکانات و پیشرفت‌های علمی، کار اشتباهی است که بخواهیم فقط به آموزه‌ها و یافته‌های یونگ و فروید اکتفا کنیم. از دید او روح و روان انسان مخصوصا در دوران معاصر آن‌قدر پیچیده شده که باید به دنبال روش‌های جدیدی برای روبه‌رو شدن با مسائل روحی و روانی باشیم.
مخاطب اصلی این نویسنده‌ی بزرگ، روان‌کاوان و روان‌شناسان جوان و نوپا هستند. نگرانی او روان‌پزشکانی هستند که رسالت خود را در ازای افزایش درآمد یا مسائل عاطفی و احساسی فراموش کنند و باعث آسیب بیشتر به خود و دیگران شوند. یالوم توانسته با تکیه بر توانایی‌های نویسندگی، اصول روانشناسی را در قالب داستان‌ها و ماجراهای جالب و جذاب بیان کند. به‌طوری که برای خواندن آثار این نویسنده لازم نیست حتما دانش خاصی در زمینه‌ی روانشناسی داشته باشیم. جالب اینجاست که یالوم ادعا می‌کند همیشه از پذیرفتن مراجعانی که با عشق درگیر هستند، دوری می‌کند. برای او درمان این دسته از افراد سخت‌ترین کار دنیاست. خودش می‌گوید شاید به این خاطر که عشق مقدس است و انسان عاشق کور و کر است. یا شاید چون خودش هم دوست دارد چنین حال و هوایی را تجربه کند. هرچند یالوم همسرش را عاشقانه دوست دارد و او را مایه‌ی تسکین دردها و رنج‌هایش می‌داند.
کودکی، نوجوانی و تحصیل «اروین د. یالوم»
اروین د. یالوم در سیزدهم ژوئن سال ۱۹۳۱ در شهر واشنگتن دی.سی به دنیا آمد. والدین او اندکی پس از جنگ جهانی اول، زادگاهشان را که در اروپای شرقی بود؛ ترک کرده بودند و برای داشتن زندگی بهتر به آمریکا آمده بودند. اما وضع مالی آن‌ها مساعد نبود و در یکی از محلات پایین واشنگتن مغازه‌ای داشتند. یالوم دوره کودکی خود را بیشتر در انزوا گذراند و اکثر اوقات با کتاب‌ها سرگرم بود؛ او دوست داشت که نویسنده شود اما مجبور بود که بین پزشکی یا ادامه دادن شغل خانوادگی‌اش دست به انتخاب بزند.
یالوم با پایان دوران دبیرستان از رویاهای دوره کودکی خود برای نویسنده شدن فاصله گرفت و به سراغ پزشکی رفت. او در دانشگاه‌های جورج واشنگتن و بوستون درس خواند و پس از اتمام دوره عمومی پزشکی خود، تخصص روانپزشکی را برگزید. اما احساس می‌کرد که متدهای درمانی در این حوزه کوتاه‌مدت و تکراری هستند. برای همین رواندرمانی اگزیستانسیال را پایه‌گذاری کرد. از همان ابتدای امر نیز یالوم به جریان اصلی روانشناسی رویکردی انتقادی داشت.
اروین یالوم همواره دوست داشت که نویسنده شود و این رویا را فراموش نکرد. او پس از این‌که به عنوان روانپزشک شهرتی به دست آورد. تصمیم گرفت تا بخت خود به عنوان یک داستان‌نویس را نیز بیازماید. برخی از داستان‌های او که دارای تم روانشناسانه هستند؛ شهرتی جهانی دارند. به باور یالوم روانشناسی نه از دوران فروید بلکه از یونان باستان آغاز شده است.
ازدواج با مریلین کونیک
در زندگی نامه اروین یالوم باید به این اشاره کرد که وی با مریلین کونیک ازدواج کرد که در نوامبر ۲۰۱۹ بر اثر بیماری سرطان درگذشت. همسر اروین یالوم، مرلین، دکترای ادبیات تطبیقی (فرانسوی و آلمانی) را از دانشگاه جانز هاپکینز دریافت کرده بود و به عنوان استاد دانشگاه و نویسنده، حرفه بسیار موفقی داشته است. بسیاری از آثار او عبارتند از: خواهران خون، تاریخچه سینه، تاریخچه همسر، تولد ملکه شطرنج.
اروین و مریلین، صاحب چهار فرزند هستند که همگی در منطقه خلیج سانفرانسیسکو زندگی می‌کنند و مشاغل مختلفی را انتخاب کرده اند. پزشکی، عکاسی و نویسندگی خلاق، کارگردانی تئاتر، روانشناسی بالینی. یالوم همچنین صاحب هشت نوه است.
آثار اروین یالوم
کتاب وقتی نیچه گریست (When Nietzsche wept): داستان این کتاب در وین اتریش 1882 می‌گذرد، ملاقاتی خیالی میان دکتر یوزف بروئرِ روانپزشک و فریدریش نیچه، فیلسوف آلمانی. آمیزه‌ای از واقعیت و تخیل که در آستانه‌ی تولد روانکاوی و در رویارویی‌اش با جریان فلسفی اروپای قرن نوزدهم شکل می‌گیرد. در این رمانِ اروین یالوم، شخصیت‌های داستان با کنکاش در اعماق وسوسه‌های خود قدرت رستگارکننده‌ی دوستی را کشف می‌کنند.
کتاب درمان شوپنهاور (The Schopenhauer Cure): درمان شوپنهاور داستان مواجهه با مرگ است. شخصیت اصلی رمانِ اروین یالوم درمانگری است که متوجه سرطان پیشرفته‌ی خود می‌شود و این حقیقت او را به بازنگری در کار و زندگی خود وامی‌دارد. او می‌خواهد که با بیماران قدیمی خود تماس بگیرد و ببیند آیا توانسته تغییری پایدار در زندگی آن‌ها به وجود آورد.
کتاب مسئله‌ی اسپینوزا (The Spinoza Problem: A Novel): درامی روانی-فلسفی که در آن اروین یالوم به سراغ متفکر قرن هفدهم باروخ اسپینوزا می‌رود و به تأثیر او بر آرمان‌پرداز نازی، آلفرد روزنبرگ، می‌پردازد. یالوم در این رمان، با حرکت متناوب میان عصر طلایی آمستردام و آلمان نازی، زندگی درونی این دو مرد مرموز، خاستگاه خیر و شر، و فلسفه‌ی آزادی و استبدادِ دهشت را کندوکاو می‌کند.
کتاب رواندرمانی اگزیستانسیال (Existential Psychotherapy): این کتاب گِرد چهار نگرانی اصلی زندگی یعنی مرگ، آزادی، تنهایی و پوچی شکل گرفته است. موضوع کتاب معنای هر کدام از این دغدغه‌های وجودی و نوع تضادی است که از رویارویی ما با آن‌ها نشئت می‌گیرد. اروین یالوم نشان می‌دهد که چگونه این نگرانی‌ها در شخصیت و آسیب‌شناسی روانی نمود می‌یابند و چگونه درک ما از آن‌ها به روند درمان کمک می‌کند.
کتاب خیره به خورشید: غلبه بر هراس مرگ (Staring at the Sun: Overcoming the Terror of Death): این کتاب رویکردی دل‌گرم‌کننده به دغدغه‌ی جهانی مرگ دارد. اروین یالوم در این اثر که دربردارنده‌ی عمری کار و تجربه‌ی شخصی است به مخاطب کمک می‌کند تا دریابد که ترس از مرگ هسته‌ی اصلی بسیاری از اضطراب‌هاست. این کتاب داستان‌های شخصی تأثیرگذاری است از افرادی که با دهشت مرگ روبه‌رو شده‌اند.
